Βγαίνεις από το αβγό μικρό πουλάκι. Κάτι λίγα πούπουλα η μοναδική σου φορεσιά. Μεγαλώνοντας, μεγαλώνουν και τα πούπουλα, κάποτε πιστεύεις ότι έγιναν φτερά. Δοκιμάζεις να πετάξεις. Πόσα μέτρα άραγε θα καταφέρεις;
Τις περισσότερες φορές προσγειώνεσαι ανώμαλα στη γη. Βρίσκεις κουράγιο, ξαναπροσπαθείς. Μερικοί άνθρωποι συνεχίζουν μια ζωή ολόκληρη. Οι περισσότεροι τα παρατάνε νωρίς και ασχολούνται αποκλειστικά με την αναζήτηση σπόρων.
Φυγή, η πρώτη λέξη, η πρώτη σκέψη, η τελευταία πράξη. Σιωπή, ανήκουστη, αδιάφορη, ανυπόφορη, παρατεταμένη
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
20 χρόνια κομμάτια
Αυτό το μπλογκ υπάρχει εδώ και είκοσι χρόνια. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν υπάρχουν αναγνώστες γιατί δεν υπάρχουν νέα κείμενα για να τους απ...
-
Κόλπα λόγια Οι λέξεις είναι ανύπαρκτες μέχρι να υπάρξουν Το ίδιο και οι σκέψεις Το ζοφερό βλέμμα ενός αγνώστου το αγνοείς Το διερε...
-
Δεν ξέρω τι μου γίνεται δεν ξέρω που πηγαίνω ότι γνωρίζω επιμένω και το παιχνίδι συνεχίζεται
-
Κάποιες καρδιές σταματούν να χτυπούν πριν την ώρα τους. Το αυτό συνέβη και με την καρδιά του Θανάση. Πνίγηκε στα δάκρυα και το γυαλί έσπασε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου