Το υστερικό άλφα
Ένα άρρητο ρητό
είν' αόρατα ορατό
κι ο ανόητος νοήμων
φέρει όνομα ανωνύμων
****
ακηδία ή κηδεία;
απορία ή πορεία;
άνοστος ή νόστος;
αλήτης ή λύτης;
Τα υστερικά
είχα τύχη που 'χα τείχη
και η λύπη δε μου λείπει
****
δυο και δυο οκτώ
εννιά και δυο δεκατρία
μάλωσα με τους αριθμούς
και μ' έπιασε αρρυθμία
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
Όταν ξύπνησε βρίσκονταν σ’ ένα κρεβάτι σε έναν άγνωστο θάλαμο. Δεν είχε συναίσθηση τι του συμβαίνει, που βρίσκεται. Είχε μια διάχυτη αίσθησ... -
Όποιος στον ήλιο το φως ζητάει χάνει το φως του εξαρχής μα μία σπίθα στο σκοτάδι είναι ο ήλιος π’ αναζητείς Και το μυαλό γυρίζει πάλι κάνει ...
-
Δεν ξέρω τι μου γίνεται δεν ξέρω που πηγαίνω ότι γνωρίζω επιμένω και το παιχνίδι συνεχίζεται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου