- Υπάρχει χρώμα καναρινί;
- Ε και βέβαια! Το χρώμα που έχουν τα καναρίνια δεν είναι το καναρινί; Αν ήταν πορτοκαλί θα τα έλεγαν πορτοκάλια κι όχι καναρίνια.
- Αφού το θέτεις έτσι. Άντε γεια σου τώρα, πάω να φάω ένα μηλί μήλο και να πιω ένα ποτήρι νερουλί νερό.
- Καλά είσαι εντελώς για δέσιμο μου φαίνεται! Αν συγκρίνεις μήλα με πορτοκάλια φυσικά θα καταλήξεις σε λάθος συμπεράσματα. Τέλος πάντων, δεν μπορείς να καταλάβεις. Που άφησες τα τσιγάρα μου;
- Δεν σου έφερα, ξέχασες πως οι γιατροί είπαν πως πρέπει να το κόψεις. Σε πειράζει στα πνευμόνια και παθαίνεις περισσότερες κρίσεις.
- Θα σου λεγα τώρα μωρή ξεσκισμένη πουτάνα, ρουφήχτρα, ξεκωλιάρα που τον παίρνεις τα μεσάνυχτα και δεν ακούς τα αηδόνια, αλλά δεν σου λέω, γιατί έτσι κι αλλιώς δεν καταλαβαίνεις. Α μωρή μπουχέσα που ακούς τους γιατρούς. Να σηκωθείς να φύγεις αμέσως και να μην σε ξαναδώ μπροστά μου. Πράκτορισσα των εξωγήινων πολιορκητών της μνήμης και του πένθους! Χάσου από εδώ, μην αμολήσω τα σκυλιά του παραδείσου και σε κάνουν κομμάτια. Φτου, φτου, φτου. Εγώ φταίω που κάθομαι και σου μιλάω θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή μου. Δεν σου φτάνει που μ' έκλεισες εδώ μέσα, τώρα δεν μου φέρνεις και τσιγάρα. Δεν θα σας περάσει όμως. Δεν θα σας αφήσω να με ξεκάνετε εμένα. Έχω συμβούλιο τώρα. Πήγαινε και αύριο έλα με ένα πακέτο τσιγάρα. Θα μεσολαβήσω στο Θεό να συγχωρέσει τις πομπές σου. Πομπηία, ε Πομπηία! Διαόλου κάλτσα κι αγγέλου σώβρακο. Φτου, φτου, φτου. Γκουμπουλί ταρα ντε μπαλα κουντέ κιτζαμανί.
- Άντε γεια σου. Αύριο πάλι.
- Σταμάτα να χύνεις δάκρυα. Όσο και να κλαις δεν πρόκειται να με στερέψεις. Σ' αυτά δεν τον ακούς τον σαχλαμπίχλα τον ψωρίατρο. “Χρειάζεται ηρεμία, μην τον αναστατώνετε” δεν λέει όλην την ώρα; Άντε φύγε τώρα. Είμαι καλύτερα. Λέω και καμιά κουβέντα παραπάνω, αλλά εδώ στην εξορία που με ρίξατε πρέπει να αμυνθώ. Και αυτά τα κωλοφάρμακα με τρελαίνουν. Με κυνηγούν θεοί και δαίμονες όλη μέρα. Πρέπει να προστατεύσω τον εαυτό μου. Καπίσκο; Άντε γεια σου, έχω συμβούλιο τώρα. Φίλα μου τον πατέρα και φέρε μου τσιγάρα. Και να μην κλαις χαλάει η επιδερμίδα σου. Άκου με κι εμένα μια φορά. Τι στο διάολο τα 'χω τα πτυχία; Πρέπει να ακούς το μεγαλύτερο αδελφό σου. Καπίσκο; Αντερστεντ; Φερστάντεν; Σε τι γλώσσα να σου το πω να καταλάβεις; Είμαι καλά σου λέω. Τώρα έχω συμβούλιο. Θα σε δεχθώ αύριο.
- Ε και βέβαια! Το χρώμα που έχουν τα καναρίνια δεν είναι το καναρινί; Αν ήταν πορτοκαλί θα τα έλεγαν πορτοκάλια κι όχι καναρίνια.
- Αφού το θέτεις έτσι. Άντε γεια σου τώρα, πάω να φάω ένα μηλί μήλο και να πιω ένα ποτήρι νερουλί νερό.
- Καλά είσαι εντελώς για δέσιμο μου φαίνεται! Αν συγκρίνεις μήλα με πορτοκάλια φυσικά θα καταλήξεις σε λάθος συμπεράσματα. Τέλος πάντων, δεν μπορείς να καταλάβεις. Που άφησες τα τσιγάρα μου;
- Δεν σου έφερα, ξέχασες πως οι γιατροί είπαν πως πρέπει να το κόψεις. Σε πειράζει στα πνευμόνια και παθαίνεις περισσότερες κρίσεις.
- Θα σου λεγα τώρα μωρή ξεσκισμένη πουτάνα, ρουφήχτρα, ξεκωλιάρα που τον παίρνεις τα μεσάνυχτα και δεν ακούς τα αηδόνια, αλλά δεν σου λέω, γιατί έτσι κι αλλιώς δεν καταλαβαίνεις. Α μωρή μπουχέσα που ακούς τους γιατρούς. Να σηκωθείς να φύγεις αμέσως και να μην σε ξαναδώ μπροστά μου. Πράκτορισσα των εξωγήινων πολιορκητών της μνήμης και του πένθους! Χάσου από εδώ, μην αμολήσω τα σκυλιά του παραδείσου και σε κάνουν κομμάτια. Φτου, φτου, φτου. Εγώ φταίω που κάθομαι και σου μιλάω θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή μου. Δεν σου φτάνει που μ' έκλεισες εδώ μέσα, τώρα δεν μου φέρνεις και τσιγάρα. Δεν θα σας περάσει όμως. Δεν θα σας αφήσω να με ξεκάνετε εμένα. Έχω συμβούλιο τώρα. Πήγαινε και αύριο έλα με ένα πακέτο τσιγάρα. Θα μεσολαβήσω στο Θεό να συγχωρέσει τις πομπές σου. Πομπηία, ε Πομπηία! Διαόλου κάλτσα κι αγγέλου σώβρακο. Φτου, φτου, φτου. Γκουμπουλί ταρα ντε μπαλα κουντέ κιτζαμανί.
- Άντε γεια σου. Αύριο πάλι.
- Σταμάτα να χύνεις δάκρυα. Όσο και να κλαις δεν πρόκειται να με στερέψεις. Σ' αυτά δεν τον ακούς τον σαχλαμπίχλα τον ψωρίατρο. “Χρειάζεται ηρεμία, μην τον αναστατώνετε” δεν λέει όλην την ώρα; Άντε φύγε τώρα. Είμαι καλύτερα. Λέω και καμιά κουβέντα παραπάνω, αλλά εδώ στην εξορία που με ρίξατε πρέπει να αμυνθώ. Και αυτά τα κωλοφάρμακα με τρελαίνουν. Με κυνηγούν θεοί και δαίμονες όλη μέρα. Πρέπει να προστατεύσω τον εαυτό μου. Καπίσκο; Άντε γεια σου, έχω συμβούλιο τώρα. Φίλα μου τον πατέρα και φέρε μου τσιγάρα. Και να μην κλαις χαλάει η επιδερμίδα σου. Άκου με κι εμένα μια φορά. Τι στο διάολο τα 'χω τα πτυχία; Πρέπει να ακούς το μεγαλύτερο αδελφό σου. Καπίσκο; Αντερστεντ; Φερστάντεν; Σε τι γλώσσα να σου το πω να καταλάβεις; Είμαι καλά σου λέω. Τώρα έχω συμβούλιο. Θα σε δεχθώ αύριο.
Σχόλια